ΣΑΤΙΡΑ ΚΑΙ ΣΑΤΥΡΟΙ
Η δύναμη του γέλιου… Τεράστια… Τι και αν ο τύραννος(και εδώ και εδώ) χαρατσώνει και ταπεινώνει; Εγώ έχω δύναμη να τον πονέσω χειρότερα. Γελάω στα μούτρα. Έτσι και αλλιώς μου τα έχει πάρει όλα: όνειρα, πόρους να ζήσω, την ζωή(πλέον προσπαθείς να επιβιώσεις)… Είμαι απελπισμένος και το γέλιο είναι για ασπιρίνη, για να μην τρελαθώ τελείως με όσα κάνει. Δεν είναι νέο πράγμα η σάτιρα(ορισμένα ρητά γι’ αυτήν). Είναι παλαιό όσο και η τυραννία. Και πάντα έχει αποτέλεσμα. Και πιο καλό από τις όποιες διαμαρτυρίες και προτάσεις. Έλαβε την τελειότερη, δεν το λέω εγώ, αλλά άνθρωποι της τέχνης, μορφή της στην ακμή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας(η ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ άμεση δημοκρατία). Η σάτιρα βοήθησε όσο η φιλοσοφία και η ρητορική το τελειότερο πολίτευμα να εδραιωθεί και να κάνει την αρχαία Αθήνα(και εδώ) πρότυπο όχι μόνο για τον αρχαίο κόσμο. Ενοχλούσε φυσικά και τότε τους ηγέτες, όχι όλους. Έφευγαν πολλοί από τους θεατρικούς αγώνες(και εδώ), τους οποίους διοργάνωνε η πόλις με χορηγίες των πλουσίων-η πραγματική έννοια της χορηγίας είναι αυτή και όχι η… σοσιαΛΗΣΤΙΚΗ που μάθαμε πριν έναν χρόνο-, γιατί ο Αριστοφάνης ήταν ανελέητος μαζί τους(τα κείμενά του είναι η καταγραφή και των σημερινών καταστάσεων, αν και τόσο παλιά). Να μην ξεχνάμε τις αντιδράσεις από την Γερμανία όταν αφιερώσαμε(2010) έναν σάτυρο στο FOCUS(και εδώ), ως 1η απάντηση για τον… δάκτυλο της Αφροδίτης. Στην νεότερη εποχή, στην πτώχευση του 1893(και εδώ), ΚΥΡΙΑ ανακούφιση για τον κόσμο, ήταν η σάτιρα του Γεωργίου Σουρή (βιογραφία εδώ, έργα εδώ,). Επίκαιρα, αστεία κείμενα και ποιήματα, που δείχνουν ότι η νεότερη Ελλάδα δεν μαθαίνει από τα εγκλήματα των «ηγετών» της, για να τους στείλει στον διάολο… Το 1981 ο Χάρρυ Κλύνν και ο Τάκης Μπουγάς έκαναν έναν δίσκο-αφιέρωμα στον Σουρή. Αφιερώνουμε το τραγούδι «ΦΟΡΟΙ» στον Παπακωνσταντίνου και στην ΕΕ την «ΕΥΡΩΠΗ» και σε μας την «ΕΛΛΑΔΑ». Καλά γλέντια στο Σύνταγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου