ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ…
Το θέατρο έλαβε την ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ ίσως μορφή του στην αρχαία Ελλάδα. Τότε ήταν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΘΕΑΜΑ για την ΚΑΘΑΡΣΗ της ψυχής και ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ της εξουσίας, η οποία όμως το επιχορηγούσε ουσιαστικά και δεν πήγαινε να παρακολουθήσει «δημοφιλείς»(με την σύγχρονη έννοια) παραστάσεις και θεατρικά δρώμενα που χαϊδεύουν τα αυτιά, την κολακεύουν και την κάνουν συμπαθή στο κοινό(τους πολίτες τότε κυρίως της αρχαίας Αθήνας). Το θέατρο ήταν μέρος της ΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ(= ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ) του Αθηναίου πολίτη(= υπεύθυνος για την μοίρα του). Γι’ αυτά τα πράγματα, ανάμεσα στα άλλα, είναι γνωστοί οι πρόγονοί μας. Στην εποχή μας, γεμίσαμε υποκριτές με προσωπεία ανθρώπων. Κόλακες, πάτρωνες, άβουλους χειροκροτητές. Οι τελευταίοι δεν καταλαβαίνουν ότι η ζωή είναι δρώμενο διαδραστικό(= απαιτεί την συμμετοχή σου, αλλιώς δεν μπορεί να αρχίσει καν και να είναι σωστό). Δεν κάθεσαι να βλέπεις να την παίζουν και γράφουν όπως θέλουν κάποιοι. Για να το μάθεις αυτό πρέπει να μην αρκείσαι στην σκόπιμα ανύπαρκτη νεοελληνική παίδευση(με την νεοελληνική έννοια, βασανιστήριο). Αυτό συνέβη και έτσι ανεχόμαστε ακόμα μαριονέτες να μας έχουν δέσει και εμάς από τα ίδια σκοινιά με τα οποία τους κατευθύνουν και αυτούς. Αυτοί είναι φτιαγμένοι μαριονέτες με ανθρώπινο σχήμα. Εμείς οι νέοι τι φταίμε να τους ανεχόμαστε και δεν γιουχάρουμε; Πλέον η κατάσταση έχει γίνει ένα θέατρο σκιών. Όχι Καραγκιόζης. Αυτός είναι όλοι εμείς. Περνά ό,τι έχει περάσει ο Έλληνας την νέοτερη περίοδο της ιστορίας μας. Θέατρο κανονικών σκιών. Ανθρώπινων μορφών χωρίς συναίσθημα και λογική παρά μόνο δίψα να καταστρέφουν για να μην εξαφανιστούν. Όντων που μαγεύουν σα σειρήνες με τα κάλλη και τις υποσχέσεις τους και μετά ξαφνικά ισοπεδώνουν τα πάντα. Μοιράζουν την λεία και την βασανίζουν πριν την εξοντώσουν αργά για να ευχαριστιούνται το μακελειό τους.
Υ.Γ.: φύγε από το δρώμενο, το φαγητό που θα σερβιριστεί μετά, Έλληνα, είσαι εσύ και το σπίτι όλων, η Ελλάδα. Όλες οι «μαριονέτες» είτε εμφανιστούν είτε όχι, θα φάνε και το τελευταίο κομμάτι σας ακόμα και τα κόκαλα.
Υ.Γ.2: το έχουμε ξαναδεί το ίδιο έργο. Δεν πουλάει ούτε αυτό, ούτε εσείς. Πάρε το μπουλούκι σου ΓΑΠ και δρόμο. Δεν πιάνεις καλά τον σφιγμό του θεατή. Πλέον αυτός βλέπει τα παρασκήνια και τις οδηγίες που λαμβάνεις. Είτε οι δεύτεροι λένε «ναι» ή «όχι», έχουν ήδη παίξει τον ρόλο τους στην «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ» και δεν πείθουν ότι μπορούν να φέρουν την ΛΥΣΙΝ(= τιμωρία υπευθύνων και κάθαρση όσων υπέφεραν, γιατί υπερέβησαν το μέτρο και διέπραξαν ύβρι(ο νεοέλληνας που παράτησε την Ελλάδα και την πόνεσε για το θεαθήναι και το ίδιον αντί του κοινού συμφέροντος) ή πλανήθηκαν).
Υ.Γ.3: θέλουμε άλλο θίασο και έργο σωστό. Βαρεθήκαμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές με ατάλαντους. Στους νέους δεν πιάνουν οι μανιέρες σας και οι ατάκες σας φέρνουν ύπνο ή και ξήλωμα και εκσφενδόνιση των καθισμάτων. Θα σας πάρουμε κοινώς με τις πέτρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου